Afdrukken

Toen ik de cultuurprijs in mijn gemeente Lovendegem kreeg in 2010, gaf mijn leraar uit Anderlecht, een inleiding voor de daaraan verbonden tentoonstelling, waarvan ik graag deze paragraaf breng.

 

Van sommige mensen wordt gezegd dat ze met een baksteen in hun maag geboren worden… van Erna vermoed ik dat zij geboren is met in haar ene hand een etsnaald en in haar ander hand een penseel… hoewel… Erna is eerder een duizendpoot met in elk pootje een ander instrument waarmee zij haar gevoelens en haar hele zijn op een uiterst genereuze manier wil delen met haar omgeving.

Zij geniet duidelijk met volle teugen van de aantrekkingskracht die van de onderwerpen die zij tekent en schildert uitgaat en nodigt ons uit om, samen met haar, mee te genieten. Zij heeft een grenzeloze bewondering voor de schepping en voor al het schone wat de mens er mee aanvangt.

« In mijn etsen staat het paard symbool voor de schepping, het monumentale lichaam met een ziel die de spiegel is van al wat menselijk is » zegt Erna en hiermee wijst ze ons meteen een mogelijk te volgen spoor aan om haar werk te vatten. 

Door de nadruk die zij legt op de majestatische adel en de monumentale kracht die paarden uitstralen voelen wij ons aangesproken. Zij toont ons niet het uiterlijke omhulsel van het paard maar maakt ons deelachtig aan wat het dier uitstraalt en aan wat het in haar oproept.

Dankzij een virtuoze beheersing van de techniek slaagt zij erin om een eigen invulling aan de eeuwenoude expressievorm van de etskunst te geven: koperplaat na koperplaat, laag na laag, krijgen haar prenten vorm bij elke drukgang in een subtiel spel van kleurschakeringen.

Precies dit maakt haar werk authentiek. Erna heeft een taal ontwikkeld die de hare is. Een eigen authentieke beeldentaal waarin ze met ons haar passie voor het grootse in de natuur wil communiceren.

cultuurprijs